'Dit is nu wel het mooiste buurtje van Schiedam-Oost'

Op 30 april opende wethouder Jeroen Ooijevaar de nieuwe voetgangersbrug aan de Buys Ballotsingel. Jacqueline en Barbara kijken uit over het water. Beide vrouwen maakten de transformatie van de buurt intensief mee. ‘Vroeger waren dit twee aparte vijvers’, vertellen ze. ‘Er liep een weg tussendoor en langs de oever aan deze kant lagen allemaal parkeerplaatsen

Er staan nu nog bouwhekken en het is nog wat kaal. Maar straks als alles groen is, voelt het weer als de singel die het in het verre verleden ooit was. Jacqueline: ‘Kijk, zie je die drie grote bomen? Die hebben ze verplaatst. Die stonden te dicht op de huizen maar hebben ze wel kunnen behouden. Daar ben ik echt heel blij om.’

'Ik ben blij dat we zoveel hebben mogen meedenken.' 

‘Ik woon daarboven’. Jacqueline wijst naar de Daltonflat. Ze woont er al 21 jaar. ‘Als koopflat zijn wij natuurlijk gewoon blijven staan. Maar om ons heen is echt alles vernieuwd.’ Het heeft haar een prachtig uitzicht opgeleverd. Voor de oude meerlaagse portiekwoningen zijn allemaal eengezinswoningen teruggekomen. Het blok aan de Lorentzlaan in kenmerkende jaren 50 stijl is volledig opgeknapt en overal zie je groen. ‘Ik ben heel blij dat we zo veel hebben mogen meedenken over de plannen. Vooral als je achterblijft is het belangrijk dat je dat kunt doen. Het is toch jouw wijk. De kinderen van de basisschool verderop mochten ook meedenken. Dat was echt top.’ Intussen zijn de bewoners van de Daltonflat zelf ook aan het opknappen geslagen. ‘De schilder loopt hier al twee jaar rond. Zo leveren wij ook onze bijdrage aan het aanzicht van de buurt.’

Waar gesloopt en nieuw gebouwd wordt, krijg je natuurlijk ook te maken met uitverhuizen. ‘Dat was wel een emotionele tijd.' Jacqueline herinnert het zich nog goed. 'Het was fijn dat we een pandje aan de Bellstraat mochten gebruiken dat al leeg stond. Daar konden we dan met bewoners praten over hoe ze zich voelden en waar ze heen wilden. Zo konden we er echt voor elkaar zijn.' ‘Ja, dat weet ik nog!’ roept Barbara uit. ‘Dat was het huis van mijn ouders!’

'Toen ik moest verhuizen, is er heel goed met me meegedacht.'

Barbara groeide op in deze wijk. ‘Ik woonde daar’, vertelt ze. ‘Aan de Fultonstraat, tegenover het speeltuintje.’ Nu woont ze een minuut of tien verderop. ‘Mijn huis was zo ontzettend slecht. Het was echt nodig. Maar een beetje dubbel was het wel. Want we waren heel hecht met elkaar. Mijn zus woonde er ook, en mijn ouders. Er zijn dan zoveel herinneringen.’ Ze vertrok uiteindelijk als laatste uit haar woning. ‘Ik wist dat ik niet terug kon komen. Dus ik wilde perse verhuizen naar een plek waarvan ik wist dat ik er niet meer weg zou willen. Woonplus begreep dat gelukkig goed en heeft echt heel goed meegedacht. Ik woon nu weer bij mijn moeder en zus in de straat, in net zo’n oud volksbuurtje. Daar ben ik heel blij mee.’

Jacqueline en Barbara kijken wel een beetje met weemoed terug op hun vroegere hechte buurtje. Vooral Jacqueline mist de saamhorigheid. Maar Barbara realiseert zich dat tegen de tijd dat het project begon, het lang niet voor iedereen meer zo voelde. ‘Ik heb voor GroenLinks en de SP nog enquêtes gehouden’, vertelt Barbara. ‘Toen merkte ik dat nieuwe bewoners de buurt helemaal niet fijn vonden. Ik kon me dat niet voorstellen omdat ik hier opgegroeid ben en alles door en door kende. Maar zij voelden zich niet veilig. Nee, het is er echt vele malen beter op geworden.’

'Ik woon nu echt in het mooiste buurtje van Oost.'

Nieuwe saamhorigheid moet groeien. En dat kost tijd. Dat beseft Jacqueline wel. ‘Het is een prachtige plek voor nieuwe gezinnen en er gaan hier weer heel veel kinderen opgroeien. Ik zie af en toe alweer een feestje buiten. Dat doet me goed. En ja, ik woon nu echt in het mooiste buurtje van Oost.’


Zeven jaar lang is er door Woonplus, Era-contour en de gemeente hard gewerkt aan de vernieuwing van de Wetenschappersbuurt in Schiedam- Oost. Daarbij hebben we ook de buurtbewoners heel nauw betrokken. Het idee voor het bruggetje ontstond tijdens de allereerste workshop die we organiseerden.