'Ik woon nu opeens in een luxe huis.'

Mevrouw Smits (75) woont al ruim 35 jaar aan de Jozef Oreliosingel in Groenoord. Haar woning werd afgelopen maand als een van de eersten voorbereid om van het gas af te gaan. Het was spannend, stoffig en vermoeiend. ‘Maar’, zegt ze, ‘het was het absoluut waard. Ik woon nu opeens in een luxe huis!’

‘Ik heb nu overal vensterbanken en van die mooie radiatoren’, vertelt ze trots. ‘En ik heb nu ook een eigen thermostaat en geen blokverwarming meer. Nu kan ik zelf bepalen hoe warm ik het in huis wil hebben en betaal ik alleen nog maar voor m’n echte verbruik. Dat vind ik echt heel fijn. Want ik stook niet veel.’ Voortaan zal ze nog wel minder hoeven stoken ook, want haar woning is nu een stuk beter geïsoleerd. Ze kreeg een nieuwe voordeur en nieuwe balkondeuren. En waar nog enkel glas zat, zit nu HR++ glas. De gloednieuwe inductiekookplaat heeft ze pas net uitgepakt. ‘Die durf ik nog niet te gebruiken hoor. Eerst moet al het stof van de werkzaamheden weg zijn, anders komen er misschien krassen op.’

De modelwoning
Mevrouw Smits kreeg veel hulp van haar jongste dochter. ‘Alles ging eigenlijk heel snel. Maar de communicatie was perfect. Ik kan niet anders zeggen,’ vertelt Ellemiek. ‘We kregen eerst een boekje waar heel overzichtelijk in stond wat er allemaal ging gebeuren. En we konden natuurlijk de modelwoning bezoeken.’ Ze gingen er twee keer kijken. ‘De eerste keer zie je zoveel. Dat sla je gewoon niet allemaal op. Dus toen zijn we nog een tweede keer geweest.’

De eerste keer schrok mevrouw Smits wel van alle leidingen die ze zag. Maar nu in haar eigen huis, valt het eigenlijk allemaal heel erg mee. Ze worden straks ook nog wit geverfd. ‘De modelwoning is best kaal en sfeerloos. Dan kijk je alleen maar naar die leidingen. Maar in je eigen huis is dat heel anders.’ In haar eigen woonkamer is zelfs geen enkele leiding te zien. De leidingen die eerst uit het plafond kwamen zijn verdwenen en de nieuwe liggen onzichtbaar achter de bank. 

Het spannendste is het begin.
‘We werden in de modelwoning ook uitgenodigd voor een persoonlijk gesprek. Dat was heel prettig. En daarna volgde een huisbezoek. De warme opname noemen ze dat,’ vertelt mevrouw Smits. ‘Dat vind ik zo’n mooie naam.’ Ze lacht. Ze kreeg toen ook de dagplanning en een plattegrond waarin precies te zien was waar ze ruimte moest maken. Dat was wel pittig. ‘Ik heb vijf kamers, een keuken en een badkamer. We moesten meubels verschuiven, gordijnen afhalen, dozen inpakken. Gelukkig mocht het grote wandmeubel in de woonkamer uiteindelijk blijven staan en de antieke linnenkast van mijn grootouders ook. En het afdekzeil en de verhuisdozen die ik mocht afhalen, kwamen ze bezorgen. De uitvoerder was echt heel behulpzaam. Het leek hier in huis net Tetris’, grapt ze. ‘Overal stonden de dozen strak ingepast.’

‘We gaan even boren mevrouw!’
De werkzaamheden duurden tien dagen. Mevrouw Smits kon de hele periode thuisblijven. Eigenlijk was ze er altijd bij. ‘Ik wilde mijn sleutel niet uit handen geven maar de werkzaamheden ook niet ophouden’, vertelt ze. ‘Gelukkig waren de bouwvakkers heel vriendelijk. En als ze herrie gingen maken, kwamen ze me altijd waarschuwen. Dan riepen ze: “We gaan even boren mevrouw!” 

Het was natuurlijk behelpen, maar alles was prima geregeld. Zo was er een woning waar ze gebruik kon maken van douche en toilet. Dankzij het sleutelkastje had je daar altijd privacy. Alhoewel ze er niet vaak geweest is. Mevrouw Smits is een praktische dame. ‘Ik had van die handige vochtige washandjes gekocht. Die kende ik nog van toen ik in de zorg werkte.’ De twee elektrische kacheltjes die ze kreeg om haar huis te verwarmen en het elektrisch kookplaatje gebruikte ze ook niet. ‘Die kacheltjes vond ik zonde. De deur stond zo vaak open. Dan stook je voor het vaderland weg! En elektrische kookplaatjes, daar heb ik het geduld niet voor.’ Ellemiek kookte voor haar. Dat warmde ze dan op in de magnetron in de woonkamer. En ze ging een paar keer eten bij vrienden van de kerk. ‘En gisteravond’, bekent ze vrolijk, ‘heb ik mezelf verwend met een patatje van Bram Ladage.’ 

Ze geeft toe: ze zat er af en toe echt wel even doorheen. ‘Maar mijn huis is nu zoveel luxer! Het is het echt waard. En weet je wat nu helemaal leuk is?’ Ze straalt. ‘Ik heb ook nog recht op een nieuwe keuken omdat de mijne al zo ontzettend oud is. Dus mijn huis wordt nóg mooier! Half april komen ze opmeten. Ik kan niet wachten.’

Nieuwe Energie voor Groenoord
Aanleiding voor alle werkzaamheden in de flat van mevrouw Smits, is de verduurzaming van haar woning. Haar woning is voorbereid voor de aansluiting op het warmtenet. In 2024 verdwijnen ook de CV-ketels in de kelder van het gebouw. Vanaf dat moment is haar woning volledig gasvrij.

We hebben dit moment aangegrepen om direct ook noodzakelijk onderhoud uit te voeren. Ook is er een fiks aantal verbeteringen aangebracht die extra wooncomfort opleveren. Zo hebben bewoners maar één keer overlast. Inmiddels zijn alle woningen aan de Jozef Oreliosingel opgeleverd. Sluitstuk wordt het vernieuwen van de hoofdingang. Daarna is het flatgebouw van mevrouw Smits helemaal gereed voor de toekomst. 

Hulp en begeleiding
Mevrouw Smits bleef tijdens de werkzaamheden gewoon thuis. Maar soms is dat niet mogelijk. Vanwege iemands gezondheid bijvoorbeeld. Of omdat er te weinig leefruimte overblijft voor een groot gezin. Mensen kunnen dan tijdelijk in een wisselwoning wonen. Bij de voorbereidingen  had mevrouw Smits veel hulp van haar dochter. Maar ook dat heeft niet iedereen. Soms staat iemand er echt alleen voor. In dat geval zorgen wij voor de juiste hulp en begeleiding. 

Meer weten?
Meer weten over het project Nieuwe Energie voor Groenoord? Klik dan hier.